De juridische figuur van de notaris bestaat sinds het werd geregeld in de Notariaat in 1862, momenteel essentieel om allerlei procedures te formaliseren waarin uw handtekening nodig is. Het woord notariskantoor Het komt van het Latijnse "notare" wat "schrijven" of "aanwijzen" betekent. momenteel de Notarisdiensten Ze spelen een sleutelrol in talloze acts en gebeurtenissen tussen mensen. En de notaris is belast met het verifiëren, legitimeren en het geven van vertrouwen aan al deze handelingen.

Wat is een notaris?

De notaris is een ambtenaar van de staat in openbare dienst. Het is verplicht om rechtszekerheid te bieden aan zijn klanten en is verantwoordelijk voor het verifiëren van specifieke feiten die eerder tussen mensen zijn overeengekomen. Naast het legitimeren en vertrouwen geven aan dit alles. Hij komt uit het rechtsgebied, dus hij kan oefenen in elke modaliteit waarvoor hij bevoegd is. Het is verantwoordelijk voor het voorkomen van elke vorm van fraude en is een onpartijdige getuige als het gaat om het certificeren van de authenticiteit van elk document. De notaris is afhankelijk van de Algemene Directie Registers en Notarissen (DGRN) van het Ministerie van Justitie.

Zo heeft de notaris een dubbel kenmerk:

  • Hij maakt deel uit van de ambtenarij
  • Naast een juridische professional

Deze 2 eigenschappen garanderen je onafhankelijkheid en geven je de bevoegdheid om publiekelijk geloof uit te oefenen. Dit notariële openbaar geloof heeft een dubbele inhoud:

  • Betreffende de feiten: beïnvloedt de nauwkeurigheid van wat u ziet, hoort of waarneemt
  • Met betrekking tot de wet: het garandeert de authenticiteit en kracht van de wilsverklaringen van de partijen en alles dat in overeenstemming met de wetten is geschreven.

Gebruikers hebben de bevoegdheid om de notaris te kiezen. In Spanje hebben we meer dan 3000 notarissen en hun actieradius varieert van de grote stad tot de meest afgelegen plaatsen. Er is ook een gids voor notarissen, waar iedereen terecht kan als ze de echtheid ervan moeten verifiëren.

Notariële functies

Een notaris heeft talloze functies. Misschien wel de bekendste zijn die van het ingrijpen bij het ondertekenen van een hypotheek of het formaliseren van een testament. De figuur van de notaris is echter in veel andere situaties aanwezig, zoals:

  • Opstellen en verwerken van openbare akten.
  • Authenticaties (inclusief kopieën of handtekeningen).
  • Geloof van het leven (geschreven getuigenis van het voortbestaan ​​van een persoon).
  • Correctie van fouten in openbare akten.
  • Bewaren en bewaren van notariële dossiers.
  • Opstellen van referentienota's (wanneer deze van invloed zijn op andere akten)
  • Juridisch adviseur van partijen (art. 147 van het Notarisreglement)
  • Het opmaken van openbare akten voor het kwijtschelden van hypotheken.
  • Bewaar en open later gesloten testamenten.
  • Erkenning van privé-documenten, het achterlaten van een verslag van de inhoud van het document en de manifestatie van de belanghebbende.

tussenkomsten van de notaris

Een notaris kan bij talloze evenementen aanwezig zijn en zorgt voor de juridische en juridische geldigheid voordat een rechtszaak wordt gestart.

Onder de tussenkomsten van een notaris noemen we het volgende:

  • Het maken van een testament, aangifte van erfgenamen, verzenden van dossiers naar de registers van testamenten, informatie aan de erfgenamen van nalatenschappen of onbekende legaten en deelname aan de betaling van successierechten.
  • Leasingen en aankopen.
  • Mededelingen aan het gemeentehuis van nieuw opgerichte boerderijen of hun overdracht.
  • Constitutie van vruchtgebruik en huur.
  • Hypotheek bedrijf.
  • Vorming van het onroerend goed kadaster van boerderijen.
  • Ontbinding van een echtelijk partnerschap, erkenning of emancipatie van een kind, echtscheidingen of huwelijken, enz.

Geschiedenis van de notaris in Spanje

De oorsprong van de figuur van de notaris in Spanje gaat terug tot de Romeinse tijd, onder het Romeinse rijk, toen de rol van de "notarius" werd gevestigd. Deze persoon was verantwoordelijk voor het maken van aantekeningen of het in steno opschrijven van toespraken en transacties, en evolueerde later naar de figuur van de notaris in de Middeleeuwen, wiens functie het was om juridische documenten en akten te schrijven en te bekrachtigen.

Met de islamitische invasie van het Iberisch schiereiland in de 8e eeuw onderging het concept van notarissen een transformatie en aanpassing aan nieuwe sociale en politieke structuren, waarbij echter het belang van schriftelijke documenten en de behoefte aan gekwalificeerde mensen om deze voor te bereiden en voor te bereiden behouden bleef. de authenticiteit ervan verifiëren.

De christelijke herovering en de daaropvolgende consolidatie van de christelijke koninkrijken op het schiereiland gaven aanleiding tot een heropleving van het Romeinse recht en de invloed van het kerkelijk recht, waardoor de rol van de notaris opnieuw werd bevestigd en uitgebreid. Tijdens de Middeleeuwen verwierven notarissen een erkende beroepsstatus, waarvoor een specifieke opleiding nodig was die vaak werd gegeven aan universiteiten, waar Romeins en kerkelijk recht werd bestudeerd.

In de 13e eeuw, met de uitbreiding van de koninklijke bureaucratie en de ontwikkeling van de rechtbanken als machtscentra, groeide de vraag naar notarissen exponentieel. In hun poging om de macht te centraliseren en een efficiënt bestuur te creëren, reguleerden de katholieke vorsten het notariaat strenger en stelden ze de vereisten vast voor de uitoefening van het beroep en de organisatie van het notariaat.

Het notariaat in Spanje is zich tot op de dag van vandaag blijven ontwikkelen en heeft zijn essentiële rol bij de certificering van rechtshandelingen en het publieke geloof behouden. De traditie van het notariaat in Spanje is daarom een ​​weerspiegeling van de rijke juridische en administratieve geschiedenis, van de Romeinse en middeleeuwse oorsprong tot het moderne systeem dat we vandaag de dag kennen.