Notarieel woordenboek

De notaris heeft een bijzondere samenwerkingsplicht met het openbaar bestuur en de rechterlijke macht, naast de verplichtingen die op hem rusten als notaris. 

Binnen het notariaat bevinden zich de notariële zones, die het geheel zijn van directe gemeentelijke termen waaruit het district bestaat en die bij machtiging zijn toegewezen aan de exclusieve prestatie van de notaris of notarissen.  De benaming van het district in zones,  Het verzoek van de District Notarissen is vereist, het uitbrengen van een advies  van de geïnteresseerde notarissen, gunstig akkoord van de Raad van Bestuur van de Notariële Vereniging, en de stilzwijgende of uitdrukkelijke goedkeuring van het DGRN.  

Alleen de privédocument zal publieke waarde hebben wanneer: 

1. Is gerechtelijk erkend, dus exclusief dat de notaris erkent  kan elk  privédocument als openbaar document. 
2. Het onderhandse document krijgt de rang van openbaar in de context van het begrip dat het verwijst naar de bewijskracht en de uitvoering van de akte, maar de materiële of civiele gevolgen die het openbare document garandeert, zullen niet worden vrijgegeven. 
3. Het privédocument erkent niet het bewijs van de datum of de inhoud of het hoofdobject  van het contract tussen de partijen, dat in het geval van een partij die de inhoud ontkent en hem schade berokkent, zal moeten worden geaccrediteerd met andere bewijsmiddelen. 

In het geval dat de concessieverlener een buitenlandse persoon is die ken de officiële taal niet, overweegt de wet het gebruik van de volgende procedures: 

1. Vertaling verbaal van de inhoud door de notaris, met vermelding van het feit van de vertaling. 
2. Vertaling schrift in hetzelfde document of openbaar instrument, wat resulteert in een tweetalige tekst (de tekst in een dubbele kolom schrijven, één voor elke taal). 
3. Er kan hulp nodig zijn van een officiële tolk, die verantwoordelijk is voor het maken van de juiste vertalingen. 

Gevallen van regionale dialecten: In het geval dat de concessieverlener de taal van het openbare document wenst in een andere taal of dialect dan het Spaans, is alleen de tweede optie in het vorige deel mogelijk, op voorwaarde dat aan de volgende vereisten wordt voldaan:

• • • • • • • • • Het instrument wordt verleend op het grondgebied waar de taal of het dialect dat door de concessieverlener wordt gevraagd, wordt gesproken. 
                • Dat alle of sommige van de concessieverleners inheems zijn in dat gebied. 
                • Dat de tweetalige schriftelijke vertaling wordt aangevraagd door een van de subsidieverstrekkers. 
                • Dat de notaris de taal of het dialect in kwestie duidelijk verstaat. 

De wet van de notaris is de regulator van de verplichtingen en plichten van de notaris. Dit definieert de kenmerkende nota's van de notarissen, hun bevoegdheden, de vereisten om het openbaar geloof te verkrijgen en uit te oefenen, het protocol en de kopieën daarvan die een openbaar instrument vormen, de regeling van eigendom en bewaring van de protocollen en inspectie van de notarissen, en de rechten en prijzen van onder meer notarissen.  Geconfronteerd met het vorige regime heeft de wet de volgende grondslagen vastgesteld: 

1. Benoeming van notarissen uitsluitend door de openbare macht. 
2. Toegang tot de notaris uitsluitend door oppositie.
3. Exclusieve territoriale bevoegdheid.
4. Toekenning van het buitengerechtelijke openbare geloof uitsluitend aan de notaris.
5. Verplichte vereniging van notarissen. 

De notariële regeling informeert over een reeks gebieden en functies waarin de notaris actief is, namelijk de volgende: 

1. De reikwijdte van de notariële functie bepalen.
2. Uitdrukkelijke toekenning aan de notaris van het karakter van professionele juridische technicus in het recht. 
3. Gedetailleerde en systematische regulering van het openbare instrument. 
4. Invoering van de notulen om de handelingen van de notaris op het gebied van de feiten te verzamelen. 
5. Regulering van de beruchte daden. 

La eerste fase Het omvat de tussenkomst van het testament aan de notaris, waarin zijn juridische doeleinden, wensen en adviezen worden uitgedrukt, en de periode waarin de notaris een openbare akte schrijft, in overeenstemming met de instructies van de belanghebbenden en de wettelijke bepalingen.  El tweede periode, de definitieve, omvat het voorlezen van het openbare document aan de partijen, de manifestatie van hun conformiteit, de inschrijving en de autorisatie. 

Als juridische professionals is het hun belangrijkste taak om de partijen die aanspraak maken op hun diensten te informeren en de meest geschikte juridische route te adviseren om de wettige doeleinden te bereiken die door de partijen zijn uiteengezet. Als openbaar ambt dat hij bekleedt, getuigt de notaris van de authenticiteit van de feiten die hij ziet, hoort en waarneemt, waarbij hij optreedt als een openbaar instrument dat de authenticiteit van de feiten bevestigt.  Op deze manier wordt de notarisfunctie blootgesteld aan de wettelijke verplichtingen van:  a) Ontvang de wil van de partijen b) Informeer de partijen in de rol van maximaal juridisch technicus.  c) Stel het document op dat zal dienen als een openbaar instrument om juridische feiten te bewijzen.  d) Autoriseren van het openbare instrument waarmee bedrijven rechtsvorm krijgen.  e) Maak er kopieën van om de inhoud te bewijzen.